Historia szkoły

                  Nauka w Szkole Podstawowej nr 3 rozpoczęła się 1 lutego 1914 roku. Na początku szkoła miała swoją siedzibę w drewnianym budynku wynajętym u Wojciecha Świdra, który wyemigrował do Ameryki. Nauka została szybko przerwana z powodu wybuchu I Wojny Światowej, a budynek stał się kwaterą dla żołnierzy. Ponownie nauka została wznowiona we wrześniu 1915r. Niestety już w 1926 roku okazało się, że właściciel chce sprzedać budynek i wypowiedział dzierżawę. Wobec tego faktu, Kuratorium Okręgu Szkolnego we Lwowie postanowiło zlikwidować szkołę, a uczniów przekazać do Mrowli. Decyzji tej sprzeciwiał się kierownik Szkoły Głównej Jan Urban, oraz miejscowa społeczność. Na szczęście decyzja o likwidacji została uchylona, właściciel zrezygnował ze sprzedaży. Stało się to jednak sygnałem, by rozpocząć starania o budowę nowego budynku szkolnego. Szczególnie zabiegał o to Michał Świder działacz społeczny z Piasków. Udało mu się przekonać kilku gospodarzy do sprzedaży lub zamiany działek i tym sposobem uzyskać parcelę pod budowę.

Budowę szkoły rozpoczęto w 1929 roku. Był to drewniany budynek z jedną izba lekcyjną i jednym mieszkaniem dla nauczycieli. Dzieci kończyły tu klasę III (tzw. I stopień). By uzyskać ukończenie szkoły podstawowej (tzw. II stopień) musiały kontynuować naukę w Szkole nr 1. W latach 30-tych szkoła aktywnie uczestniczyła w życiu wsi, biorąc udział w różnych uroczystościach, oraz włączając dzieci do organizacji młodzieżowych takich jak: Polski Czerwony Krzyż, Gromada Zuchów, Związek Strzelecki, Koło „Wici”, Krucjata Eucharystyczna.

         Nauka ponownie została przerwana, gdy wybuchła II Wojna Światowa. Wznowiono ją 12 listopada 1939 roku. Uczono j. polskiego, arytmetyki, przyrody, rysunków, śpiewu i gimnastyki. Zakazano uczyć historii i geografii, a wszystkie podręczniki i księgozbiór zarekwirowano i zdeponowano w Zarządzie Gminy. Kierownikiem szkoły była Pani Karolina Nehringowa. W pierwszych miesiącach wojny jej mąż został aresztowany, ponieważ nie podpisał listy volksdeutschów, wywieziony i stracony. Wówczas, 1 marca 1940 roku, z funkcji kierownika została odwołana Pani Nehringowa, a na jej miejsce powołano Stanisława Sitko. Po zakończeniu wojny Karolina Nehringowa wróciła do swoich obowiązków i zaczęła zabiegać o poprawę warunków lokalowych, ponieważ liczba uczniów szybko wzrastała. W 1951 roku na budynek szkolny przekazano niemiecki barak. Jednak był on również za mały, nie zapewniał dzieciom odpowiednich warunków i podjęto starania o budowę szkoły. Zezwolenie uzyskano w 1957 roku w ramach akcji „1000 szkół na Tysiąclecie Polski”. W końcu lat 50-tych, wybudowano systemem gospodarczym szkołę, obecny budynek. Nowy murowany budynek został oddany 16 października 1960 roku. Szkoła stała się pełną szkołą podstawową.

        W 1973 roku szkoła stała się punktem filialnym Zbiorczej Szkoły Gminnej w Mrowli, a jej stopień organizacyjny obniżono do klas I-IV. W wyniku kolejnej reformy oświaty i planów wprowadzenia 10-letnich szkół podstawowych w końcu lat 70-tych szkoła stała się szkołą trzyklasową. Po wycofaniu planu tworzenia 10-latek mieszkańcy zaczęli się starać o reaktywowanie szkoły. W roku szkolnym 1981/82 przywrócono klasę V i VI, a rok później szkoła otrzymała stopień organizacyjny 8-klasowej Szkoły Podstawowej. Okres funkcjonowania szkoły jako punktu filialnego był niekorzystny dla placówki. Szkoła straciła pomoce, część księgozbioru nie otrzymała nowego księgozbioru. Nie było centralnego ogrzewania, toalet ani bieżącej wody. Pod koniec lat 80-tych systemem gospodarczym dobudowane zostały toalety.

      4 września 1994 roku w 50-rocznicę akcji „Burza”, szkole nadano imię Żołnierzy Armii Krajowej. 11 listopada 1995 roku szkoła otrzymała sztandar. Od 1999 roku, po kolejnej reformie oświaty, funkcjonuje jako 6-letnia Szkoła Podstawowa.

Jak wszystkie placówki oświatowe szkoła posiada swój własny program wychowawczy, którego głównym założeniem jest wychowywanie w poczuciu więzi z rodzinną miejscowością, regionem, kształtowanie postaw patriotycznych, a także wychowanie człowieka otwartego na wiedzę, ludzi i świat. Najlepiej służą temu bezpośrednie spotkania dziecka z miejscowymi ludźmi, rówieśnikami z bliższej i dalszej okolicy oraz częste obcowanie z rodzinnym krajobrazem i otaczającą przyrodą. W związku z tym w szkole organizowane są często wycieczki piesze lub rowerowe po bliższej i dalszej okolicy. Uczniowie biorą udział w imprezach środowiskowych, w licznych konkursach gminnych zdobywając nagrody i wyróżnienia.

Nasza szkoła nosi zaszczytne imię Żołnierzy Armii Krajowej. Dlatego w szkole podejmowane są działania mające na celu krzewienie wiedzy o Armii Krajowej i jej bohaterach. Uczniowie biorą udział w rajdach szlakami Żołnierzy AK, konkursach wiedzy o AK, licznych uroczystościach patriotycznych, a także często mają okazję spotykać się z z żołnierzami AK, naocznymi świadkami tamtych wydarzeń. Efekty tej pracy są widoczne. Uczniowie posiadają spory zasób wiedzy o AK i akcji „Burza”, co w czasach współczesnych jest rzadko spotykane.

11 czerwca 2007 roku nasza szkoła, decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, uhonorowana została Medalem Pro Memoria. Medal ten jest polskim odznaczeniem cywilnym przyznawanym „za wybitne zasługi w utrwalaniu pamięci o ludziach i czynach w walce o niepodległość Polski podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu”. Został ustanowiony 25 stycznia 2005 roku przez Kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Medalem mogą być uhonorowani uczestnicy walk na wszystkich frontach oraz osoby fizyczne i prawne szczególnie zasłużone w utrwalaniu pamięci o ludziach, którzy oddali swoje życie w walce o suwerenną i niepodległą Ojczyznę.

Rewers i awers Medalu Pro Memoria

      W 2013 r. ze względów ekonomicznych nastąpiła likwidacja Szkoły Podstawowej nr 3 w Bratkowicach. Rodzice wraz z nauczycielami podjęli inicjatywę założenia Stowarzyszenia Przyjaciół Szkoły "Nasza Trójka", które zostało organem prowadzącym nowej placówki wpisanej do ewidencji pod nazwą Niepubliczna Szkoła Podstawowa w Bratkowicach.