Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

Tyś nasza twierdza, tarcza, 

Opieka i obrona, 

Ojczysta święta mowo, 

Bądź z serca pozdrowiona! 

Leopold Staff

 

 

Jest to coroczne święto obchodzone 21 lutego. Zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 r. Święto ma służyć promocji języka ojczystego oraz uświadomieniu społeczeństwu, jak ważne jest prawidłowe posługiwanie się językiem ojczystym w życiu codziennym.

Język polski to wielki skarb! Ze względu na bardzo specyficzną wymowę oraz mnogość i złożoność form gramatycznych uważany jest za jeden z najtrudniejszych do nauki języków świata, stanowiąc niełatwe wyzwanie nawet dla samych Polaków.

Obecnie polski alfabet składa się z 32 liter. Dziewięć z nich ma znaki diakrytyczne, czyli graficzne znaki występujące w wielu systemach pisma, umiejscowione nad lub pod literą albo obok lub wewnątrz niej.

Co ciekawe, do polskiego alfabetu nie zaliczamy liter: q, v oraz x. Występują one bowiem jedynie w wyrazach zapożyczonych z języków obcych.

 

Z okazji  Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego na lekcjach języka polskiego odbył się turniej językowy, który dostarczył wszystkim sporo emocji, wiedzy i umiejętności. Wykazanie się znajomością swojego ojczystego języka,  było nie lada gratką. Konkurencje wymagały refleksu, sprytu, logicznego myślenia, znajomości zasad ortograficznych,  a nawet języka staropolskiego. Zwyciężyła Julia Dworak z klasy VI, która otrzymała tytuł szkolnego „Mistrza Języka Ojczystego”. Oprócz tego klasa VI na lekcji historii odszukała i zapisała bratkowickie regionalizmy, które goszczą w języku codziennym naszej urokliwej miejscowości np.: do dom, jidźwa, ciekać i wiele innych.

Uczniowie za udział w zajęciach zostali nagrodzeni bardzo dobrymi ocenami z języka polskiego i drobnymi upominkami.

Dodatkowo w sali nr 13 została zamieszczona gazetka informująca o historii i znaczeniu tego szczególnego dnia, ciekawostki oraz łamańce językowe. Wierszyki przepełnione trudnymi do wyartykułowania słowami cieszyły się ogromnym zainteresowaniem uczniów.

A jeżeli komuś wydaje się, że zna dobrze swój język ojczysty, niech poćwiczy przed lustrem lub z kolegami ten oto wierszyk Małgorzaty Strzałkowskiej:

 

MOWA POLSKA

Od stuleci polska mowa

ma w zapasie różne słowa -

kto się ćwiczy w ich wymowie,

ten bez trudu je wypowie!

Nie wierzycie? Sprawdźcie sami,

powtarzając razem z nami:

Skrajem parku rudy stworek

targa z górki spory worek,

w worku miarkę, tarkę, rogi,

bierki, serki i pierogi.

Nad rzeczułką nietoperze

taszczą paczkę poprzez perze,

w paczce kaszkę, ważkę, szelki,

muszkę, puszkę i muszelki

oraz miarkę, tarkę, rogi,

bierki, serki i pierogi.

Brzęczą pszczółki nad rzeczułką:

- Tu się trzeba puknąć w czółko!

Na cóż kaszka, ważka, szelki,

muszka, puszka i muszelki?

Po co miarka, tarka, rogi,

bierki, serki i pierogi?

Wszystko po to, aby z gracją

cieszyć się artykulacją,

bo kto ćwiczy się w wymowie,

znajdzie radość w każdym słowie!

Nie wierzycie? Sprawdźcie sami,

powtarzając razem z nami!

Połamania języka!   :)